Harteveld website

Mijn naam is Ruud Harteveld, stamhouder van de familie Harteveld.  Ik heb gewoond in Den Haag, Maassluis, Utrecht en Hilversum. Mijn opvolgers stamhouder zijn mijn zoon Jochem en mijn kleinzoon Mees. Bij de inschrijving in het geboorteregister van de gemeente Brielle op 22 april 1873 is een fout gemaakt in onze familienaam. Mijn grootvaders achternaam had eigenlijk Hartevelt moeten zijn, net als zijn vader heette. De ambtenaar van de gemeente Brielle heeft helaas de \"t\" voor een \"d\" aangezien. Hartevelt werd dus Harteveld. De naam Harteveld is samengesteld uit de delen hart en veld (velt). In de Middeleeuwen werd in Nederland, Frankrijk en in Engeland een volwassen hert, een hart genoemd. Bij Engelse pubs en herbergen zie je vaak uithangborden met een hert afgebeeld en met namen als \"The White Hart\" of \"The Red Hart\" en soms \"The Flying Hart\".   In Zuid Afrika leeft een antilope met de naam \"hartebeest\". De naam \"hartebeest\" is aan het dier gegeven door de Boeren, onze taalbroeders en taalzusters, die het dier vonden lijken op een hert. De naam Harteveld komt  dus overduidelijk van een hertenveld. Op ons familiewapen is, in overeenstemming met onze familie- naam, een springend hert op een veld te zien. Opmerkelijk is, dat het groene grasgrondje van het veld vier bloemen bevat. De Nederlandse leeuw hangt in een schildje om de nek van het hert. Mijn vader was oudste zoon. Hij erfde het op perkament gestelde oude familiewapen. Mijn grootvader beheerde het perkament omdat mijn vader in september 1949 is verongelukt in Indonesië. Mijn grootvader overhandigde mij later het perkament.  Het eeuwenoude authentieke familiewapen op perkament was in slechte staat. Door heraldisch bureau M. Damstra te Groenekan werd voor de 2e wereldoorlog, in opdracht van mijn vader,  een op glas gebrandschilderd exemplaar van het familiewapen gemaakt. Het wapen is  later gereconstrueerd door de kunstschilder Van Nes van Heraldisch Atelier Armorial te Tiel. Bij de registratie, door het Centraal Bureau voor Genealogie te Den Haag, is het wapen wat opgefrist. Deze familiesite is door mij ingevuld. Mijn vader was, lang voor mij, in 1940 aan de stamboom begonnen. Hij was koopvaardijofficier en voer op een Shell/La Corona/BPM tankschip als hoofdwerktuigkundige (HWTK = Chief engineer). Aan boord werkte hij aan de stamboom. Ook tijdens de 2e wereldoorlog. Hij voer, in Engelse dienst, op Shell tankschepen met kerosine (vliegtuigbrandstof) als lading. Reeds vóór de oorlog had hij heraldisch bureau Marten Damstra ingeschakeld om speurwerk  naar onze familiegeschiedenis te doen. Behalve mijn vader heeft mijn oom Wim van Ommeren en mijn zwager Herman Moorman familiegegevens aan de stamboom toegevoegd. Ook ben ik zelf op zoek naar gegevens die een zinvolle bijdrage leveren aan onze familiegeschiedenis. Zinvolle bijdrages zijn welkom. Mijn e-mailadres is: harteruud@gmail.com